حضرت علی-علیه السلام-می فرماید:«…ینطق بلحم و ینظر بشحم،و یسمع بعظم.»
(انسان به وسیله ی گوشتی(زبان)حرف می زند و به وسیله ی پیه(چشم)می بیند،و به وسیله ی استخوانی صداها را می شنود.)
دانشمندان قدیم می گفتند:انسان ارتعاشات هوا و صداهای مختلف را به وسیله ی اعصاب به مغز سر و مراکز اعصاب می رساند و بنابراین برای فرمایش حضرت علی-علیه السلام-که وسیله ی شنوایی انسان را استخوانی معرفی فرموده مفهوم درستی درک نمی کردند،زیرا دانش محدود آن روز نمی توانست فرموده ی آن حضرت را هضم کند.
تا اینکه علم فیزیولوژی ترقی کرد،و دانشمندان این علم با وسایل دقیق که تهیه کردند،در تشریح دستگاه شنوایی انسان تحقیقاتی به عمل آوردند،و سرانجام وسیله ی شنوایی انسان را در گوش چهار قطعه استخوان به نام های رکابی،عدسی،چکشی و سندانی،معرفی کردند؛و بدین وسیله پس از هزار سال معنی فرمایش حضرت علی-علیه السلام-روشن شد.
تا جهان بشریت پس از گذشت قرن ها به عظمت این امام بزرگ و این آیین سترگ پی برده، سر تسلیم دربرابر اسلام خم کند و عاقبت وعده ی الهی تحقق یافت و اسلام بر ادیان و مکتب های عالم پیروز گردید.
دستگاه شنوایی